2003 yılı Ocak ayında asgari ücret 224 TL iken, en düşük işçi emeklisi maaşı 336 TL idi. 2003 Ocak ayı AKP iktidarıyla ilk tanıştığımız yıl, işçi emeklisi bu maaşıyla, 336 lirayla 11 çeyrek altın alabiliyodu. Bu rakam TÜİK verilerine dayanmaktadır. AKP iktidarları emeklinin cebinden çaldığını versin, üstü kendisinde kalsın.

2003 yılı Ocak ayında asgari ücret 224 TL iken, en düşük işçi emeklisi maaşı 336 TL idi. 2003 Ocak ayı AKP iktidarıyla ilk tanıştığımız yıl, işçi emeklisi bu maaşıyla, 336 lirayla 11 çeyrek altın alabiliyodu. Bu rakam TÜİK verilerine dayanmaktadır. AKP iktidarları emeklinin cebinden çaldığını versin, üstü kendisinde kalsın. Bu gün itibarıyla emekliler Pazar artıklarından medet umar hale düşürülmüştür. Bunun başlıca sorumlusu mübalağasız AKP iktidarlarıdır. 

            Türk Toplumunda emekli saygın bir yere sahipti taki AKP iktidarlarıyla tanışıncaya kadar. Bugün Türk Emeklisi yerlerde sürünüyor. Ailenin güvencesi olan emekli bugün içine sürüklendiği ekonomik koşullarda acınacak durumda.

           İşin acı tarafı ise emekli kendisini bu zor koşullara düşüren sistemin hala koruyucusu.  7-8 emekli derneği bir çatı altında birleşerek ortak ses çıkaramıyor. Tek dertleri kömür, odun, Kurbanlık koyun pazarlamak. Bu aymazlığa son verilmelidir. Aksi  halde ve Türk emeklisi yerlerde sürünmeye devam etmek durumunda kalacaktır.

          Günümüzde Emeklilerimiz içinde bulundukları durumun gerçekliğini kavramadığı sürece çözümü yukarıdan, siyasi parti ve iktidardan beklemeleri boş bir hayaldir. Emekliler içinde bulundukları koşullardan nasıl çıkacaklarının, sorunlarına ne gibi bir çözüm bulacaklarının yanıtını kendileri bulmak ve uygulamak zorundadır. Ülkemizde 23 milyon emekli bulunuyor. Eşleriyle birlikte yaklaşık olarak 26 milyon seçmen kitlesini sadece emekliler oluşturuyor. Bu güç hiçbir siyasi erkte bulunmuyor. Bu gücü pozitif enerjiye dönüştürmek gerekiyor.

           Ülkemizde 135’e yakın siyasi parti var. Bu siyasi partilerin mevcut siyasi sistem içinde kendini konuşlandıran bir birinin kopyası, benzeri olan partileri eleyerek olaylara, olgulara ,işçi sınıfının gözüyle bakan ve çözüm üreten partilerde yoğunlaşmak gerekiyor. Ancak bu partilerde yoğunlaşırken, söz ve karar organlarında görev alarak, sorumluluk üstlenmek hedef alınmalıdır. Partilerin ismi sizi aldatmasın. Her isimle parti var. 

            Partilerin programlarını, tüzüklerini incelemeli, sorunlarımıza, yaşadığımız koşullara bakış açılarına bakarak gerçekçi tavır alarak bulunacağımız yeri belirlemek gerekiyor. Partileri değerlendirirken  meclis içinde bulunanlarla, aldıkları oy oranıyla öne çıkararak değil, üstlendikleri misyona bakalım.

             Sonuçta sorunu çözecek olan güç bu sorunları yaşayanlardır. Bu bilinçle hareket edelim.

Gürsel GÜZEL | 19.01.2024