Dicle ATILMIŞ

Dicle ATILMIŞ

Dicle Atılmış

ÇÖP ADAM

Her şey çürüyor canım kardeşim bu dünyada Hatıralar bile

Çocukluğumuzda dağ, güneş, çiçek, bulut, çimen çizmeye başlamadan önce çöp adam çizdirirlerdi. Okuma yazma öğrenirken yan yana attığımız çizikleri sayfalarca doldurur, yuvarlaklarla harfleri yazmanın temelini atardık.

Bir de çöpler var, neredeyse ülkemizin her sokağında, yol kenarlarında gördüğümüz çöpler. Zaten bu yazımızın konusu da çevremizi kirleten atıklar.

Ülkemizde kişi başı günde 1.77 kg atık ürettiğimizi biliyor muydunuz? Yani yılda 637,2kg. Bu oranın yıllık 48,2 kg’mı plastikten oluşuyor ve aslında asıl kamburumuz da bu.

Plastik poşetlerin doğada yok olması 1000 yıl sürüyor.

 Evet, en çok 90-100 yıl yaşayan insan ömrünün 10 katı zaman.

 Ve her gün milyonlarca üretilen, milyonlarca atılan poşet, pet şişe ve ambalajlar…

“Sıfır atık” projelerimiz var değil mi?

Süslü ve imkansız bir kelime: “Sıfır atık”. Tabi ki çabalıyoruz, ama bir kere battığımız bu bataklık, maalesef içinden çıkılır gibi değil. Doğanın ülkesi, dili, dini, ırkı yoktur. Tıpkı Covid-19’un ülke sınırlarının ne demek olduğunu bilmediği gibi, doğaya atılan atık da sınır tanımaz.

Ama!

Bir ülke çöp ithal ediyorsa o başka. Çöp baya baya ayaklanıp geliyor. Geri dönüşüm için geliyor, para ile satın alınarak geliyor, her nasıl geliyorsa bu cennet vatana pek de faydalı gelmiyor. Olayı bilmeyenler için kısaca bahsetmek gerekirse: Geçtiğimiz aylarda basına yansıyan haberlere göre İngiltere’deki gazeteci meslektaşlarımız çöplerin izini takip ettiklerinde vardıkları yer ülkemiz oluyor. Tonlarca çöp taa Londra’dan ülkemize geliyor.*

Bedri Rahmi Eyuboğlu diyor ya hani ;

Her şey çürüyor canım kardeşim bu dünyada

Hatıralar bile

O hatıralar ki kafatasından muhkem bir yerde saklıdırlar

O hatıralar ki tüyden hafif

Gök mavisinden duru

Etten kemikten uzaktırlar

O hatıralar ki

Bambaşka bir zaman içre yaşar dururlar

Gel demeden gelir

Git demeden giderler

Nur topu gibi açıldıkları olur bazan

Sonra sızım sızım sızlarlar

Her şey çözülüp gidiyor bu dünyada

Bir biri içinde

Bir biri peşi sıra

Bir tad dudakta

Bir ses kulakta

Sen toprakta çürürsün canım kardeşim

Ben ayakta

 

Eskilerde süpürgelerle hepimiz kendi kapımızın önünü süpürürdük, şimdi parayı veriyoruz, bina görevlimiz süpürüyor.

Yanlış anlamayın derdim görevlinin binanın önünü temizlemesi değil.  Zira bina görevlisi süpürdüğü çöpü derleyip toplayıp çöp kutusuna atıyor.

Peki başkasının bina görevlisi gibi olan ülkelere ne demeli? Çöpü süpürmüyor belki ama süpürülen çöpü evinin önüne bile değil halının altına döküyor!

 

*www.bloomberg.com/graphics/2022-tesco-recycle-plastic-waste-pledge-falls-short/