Özellikle yazılım mühendislerinden tamircilere kadar geniş bir yelpazede meslekler bu etkiden nasibini alıyor.

Yapay zekâ teknolojisindeki hızlı gelişmeler, çeşitli endişeleri de beraberinde getiriyor. Bazı uzmanlar, bu teknoloji nedeniyle insanların işsiz kalabileceğini ve hatta insanlığın sonunun gelebileceğini öne sürüyor.

En son teknoloji ve iş gücü piyasası araştırmalarına göre, yapay zekânın etkilerine en çok maruz kalanlar yazılım mühendisleri ve veri bilimcileri gibi yüksek gelirli meslek sahipleri. Science dergisinde yayımlanan ve 900'den fazla mesleğin analiz edildiği araştırmaya göre, çalışanların neredeyse beşte biri, görevlerinin en az yarısının makine öğrenimindeki ilerlemelerden etkilenme potansiyeline sahip olduğunu düşünüyor. Araştırma, yapay zekânın çalışma hayatı üzerindeki etkisine ilişkin belirsizlikleri vurguluyor.

Pensilvanya Üniversitesi'nde yardımcı doçent olan Daniel Rock, "Yapay zekâya maruz kalmak çalışanlar için hem iyi hem de kötü olabilir. Bu aşamada iş gücü talebi üzerindeki uzun vadeli etkileri tahmin etmek zor" diyor.

OpenAI ve Birleşik Krallık'taki Center for the Governance of AI uzmanları, iş ve işçi özelliklerini içeren bir veri tabanından 923 mesleği inceledi. Yapılan analizlerde, GPT-4 teknolojisi kullanılarak bir kişinin bir görevi tamamlamak için harcayacağı sürenin en az yarı yarıya azalıp azalmayacağı değerlendirildi. Araştırma sonucunda, blockchain mühendisleri, klinik veri yöneticileri, halkla ilişkiler uzmanları ve finansal analistlerin yapay zekâdan en çok etkilenecek meslekler arasında olduğu belirlendi.

Chapman Üniversitesi'nde yardımcı doçent olan Sarah Bana, Science dergisinde yayımlanan bu araştırmanın önemli bir katkı olduğunu belirtiyor. Bana, bu tahminlerin gerçekleşmesi için bazı gelişmelerin yaşanması gerektiğini ifade ederken, yapay zekânın çalışma hayatı üzerinde önemli bir etkisi olduğuna dikkat çekiyor.

Birleşik Krallık Alan Turing Enstitüsü'nde etik araştırma görevlisi Mhairi Aitken ise çalışmanın, varsayımsal gelecek senaryolarına ilginç bir genel bakış sunduğunu ve çalışanların ihtiyaçları ve endişeleri hakkında daha fazla araştırma yapılması gerektiğini gösterdiğini söylüyor.